Luke Howard, 250e geboortedag

 Luke Howard (1772 - 1864), die in november 250 jaar geleden werd geboren, was een amateurmeteoroloog, wiens levenslange fascinatie voor lucht en weer hem ertoe bracht de   classificatie en nomenclatuur van wolken te bedenken die vandaag de dag nog steeds internationaal wordt gebruikt. Hij was ook een pionier in de studie van het stadsklimaat. Zijn    40-jarige instrumentale verslag van het weer in Londen vormde de kern van zijn baanbrekende publicatie, The Climate of London (2 delen, 1818-1820), waarvoor hij werd verkozen tot Fellow of de Koninklijke Maatschappij in 1821.

Er staan niet alleen artikelen over Luke Howard en zijn wolkenplaten in, maar ook over elektrostatische effecten op wolken. Hierover werd gespeculeerd door Luke Howard, maar pas tijdens de bemande ballonvluchten van James Glaisher in het midden van de negentiende eeuw direct experimenteel onderzocht. Recente ballonmetingen in beide hemisferen hebben de elektrische eigenschappen van uitgestrekte wolkenlagen onderzocht met behulp van gemodificeerde radiosondes.


In 2017 accepteerde de Wereld Meteorologische Organisatie 12 herzieningen van de International Cloud Atlas, waaronder de introductie van een nieuwe aanvullende wolkenkenmerk, asperitas. In een artikel, met overtuigend fotografisch bewijs dat de afgelopen jaren is verzameld, wordt gepleit voor een extra nieuw supplementair wolkenkenmerk, 'supercilium', dat ook in aanmerking komt voor opname in de Atlas. Momenteel is er geen precieze categorie of beschrijving van deze wolken. 'Supercilium' zijn kortstondige wolkenkenmerken, die verschijnen in een turbulente luchtstroom over, en in de onmiddellijke luwte van, steile bergtoppen tijdens periodes van sterke wind op bergtopniveau.

Royal Meteorological Society, Weather Magazine over Luke Howard.


VWKweb-3204